Przejdź do głównej zawartości

Zakupy - kilka prostych zasad

Mam na imię Ajka i jestem zaleczoną zakupoholiczką... Tak mogłaby zacząć się moja sesja terapeutyczna. Nie jest tak źle, mój zakupoholizm nigdy nie sięgnął groźnych ekstremów, jednak przyznaję, że chwilami nie panowałam nad impulsem kupowania. Tak, chyba lepszym określeniem byłyby tutaj kompulsywne zakupy. Jak zwał, tak zwał, ważne, że często kupowałam w sposób spontaniczny i nieprzemyślany, co owocowało nadmiarem dóbr wszelakich.

Jednak udało się zapanować nad tym szaleństwem i nie traktuję już chodzenia po sklepach jako leku na całe zło oraz najlepszego sposobu spędzania wolnego czasu. Oto kilka wniosków z moich doświadczeń. Może niektóre wydadzą się Wam banalne, lecz chociaż proste, zastosowanie ich w praktyce trochę czasu i wysiłku mi zajęło. Aha, wprawdzie piszę tę notkę, myśląc przede wszystkim o zakupach odzieżowych, zasady te z całą pewnością mogą mieć zastosowanie do dowolnych innych produktów przemysłowych.

  • Zasada numer jeden - na zakupy tylko z planem. Im jestem starsza, tym bardziej wierzę w sens list i planów. Dawniej uważałam je za nudny i zbędny wymysł dla frustratów, jednak teraz o wiele łatwiej mi się myśli z kartką i ołówkiem w ręku (zamiast kartki może być jakiś gadżet elektroniczny z rysikiem, też lubię).
  • Żeby wiedzieć, czego szukasz, musisz wiedzieć, czego chcesz. Ogólna myśl „idzie wiosna, nie mam co na siebie włożyć” zwykle prowadzi do serii chaotycznych zakupów. Idąc do sklepu (czy też innej galeryi), musisz wiedzieć, czego KONKRETNIE szukasz. Im bardziej sprecyzowany cel, tym lepiej.
  • Najpierw więc zaglądamy do szafy i dokonujemy wnikliwej analizy. Czego mam w sam raz, a czego mi brakuje? Czasem okazuje się, że dzięki zakupowi zaledwie jednego przemyślanego elementu, zyskujemy możliwość wykorzystania kilku już posiadanych rzeczy (przykład: na jesieni zakupiłam odpowiednie buty, dzięki którym mogłam wyciągnąć z szafy parę ciepłych spódnic, zapomnianych na półce...).
  • Ustal nieprzekraczalny budżet.
  • Nie kupuj niczego, co nie mieści się w budżecie ani na przygotowanej liście zakupów.
  • Kupuj tylko i wyłącznie rzeczy, które idealnie leżą, są w Twoim rozmiarze i naprawdę, bezwarunkowo, całkowicie Ci się podobają. Nie stać Cię na kompromisy.
  • Wyprzedaż ani promocja nie są wystarczającym powodem do zakupu, jeśli nie są spełnione wszystkie powyższe warunki. Jeśli uda Ci się trafić na rzecz, która mieści się w planie i w budżecie, jest piękna, w Twoim rozmiarze, kolorze i fasonie... cóż, masz szczęście :)
  • Jeśli masz wątpliwości, zrezygnuj lub zaczekaj. Daj sobie czas na zastanowienie. Poproś o odłożenie danej rzeczy. Wyjdź ze sklepu, idź na kawę. Albo nawet wróć za kilka dni. NIE MUSISZ kupować niczego od razu. Nawet jeśli promocja właśnie się kończy. Skończy się, to co? Będą inne, tego możesz być pewna.
  • Ogółem: lepiej nie kupić po zastanowieniu, niż kupować bez zastanowienia :)
Jeśli natomiast trudno jest Ci zerwać z niekontrolowanym shoppingiem, cóż... Może nie jesteś jeszcze gotowa? Może Twój debet jest jeszcze za mały? Może wciąż jeszcze Ci się wydaje, że masz za mało rzeczy? Przede wszystkim zastanów się, dlaczego kupujesz? Może za manią kupowania kryje się jakiś głębszy problem?

Zawsze można spróbować zakupowego odwyku. Po prostu nie wchodzić do sklepów, galerii, nie zwiedzać wystaw w stylu „ciekawe, co będzie modne w tym sezonie...”. Założyć sobie szlaban na parę miesięcy (dla niektórych już tydzień może być wyzwaniem). Schować kartę do szuflady, wydzielać sobie pieniądze jedynie na produkty pierwszej potrzeby. Z czasem potrzeba ciągłego nabywania nowych rzeczy minie.

Dla mnie uzdrowicielską moc miało sprzątanie w szafie. Zawsze myślałam, że nie stać mnie na naprawdę piękne rzeczy i kupowałam takie zaledwie ładne. I uświadomiłam sobie, że za te wszystkie takie sobie szmatki mogłam sobie kupić kilka tych naprawdę pięknych ubrań i jeszcze zostałoby mi trochę kasy w kieszeni. Miałabym mniej rzeczy, ale za to jakie... Ech, człowiek uczy się na błędach. Wciąż jeszcze mi się zdarzają, na szczęście coraz rzadziej :)

Popularne posty z tego bloga

Memento vivere

Gdy w ostatnim wpisie dzieliłam się z Wami radością życia, w komentarzach słusznie zauważyliście, że takie podejście nie dla każdego jest oczywiste, proste, naturalne, wrodzone. Niektórzy muszą się go nauczyć czy też wyćwiczyć.  Czy można nauczyć się cieszyć z faktu, że oto widzimy narodziny nowego dnia, że dane nam jest przeżyć kolejną dobę? Sposobów na to jest wiele, myślę, że taka radość może przyjść na co najmniej dwa.  Pierwszy, dość brutalny i gwałtowny: przez doświadczenie własnej lub cudzej poważnej choroby, wypadku, otarcie się o śmierć lub utratę kogoś ważnego, bliskiego, kochanego, zachodzi proces uświadamiania sobie własnej śmiertelności, kruchości życia, jego ulotności, nieuchronności śmierci. Drugi: gdy ten sam proces następuje powoli, pod wpływem doświadczenia życiowego, upływu czasu, obserwacji świata i własnej refleksji.

Ajka Minimalistka - kolejny rozdział

Zgodnie z zapowiedzią rozpoczynam kolejny rozdział. Prosty blog - czyli to miejsce, niestety nie odpowiada już moim potrzebom. To znaczy nie odpowiada mi ta platforma, na której go piszę, blogspot. Jej niedostosowanie do moich obecnych wymagań nie tłumaczy oczywiście rzadkiej publikacji tekstów w ostatnich latach, ale prawdą jest, że na pewno nie pomagało w pisaniu. Nie ma co jednak szukać wymówek czy wytłumaczeń.  Prosty blog pozostaje tutaj, nie znika. Wiem, że są wśród Was osoby, które wciąż lubią wracać do starych wpisów. Jednak od teraz nowe treści będę publikować w nowym miejscu, do którego serdecznie Was zapraszam. Moje nowe blogowe gospodarstwo nazywa się Ajka Minimalistka i znajdziecie go pod tym adresem . Będą się tam pojawiać nie tylko wpisy, ale również w osobnej zakładce można znaleźć wszystkie odcinki podcastu, który nagrywam od kilku miesięcy.  Zapraszam, do poczytania, posłuchania i zobaczenia! 

Uniform minimalistki

Temat osobistego uniformu obracam w głowie już od kilku lat, co najmniej. Jednak jeszcze do niedawna nie czułam się gotowa na to, by ostatecznie zdefiniować go dla siebie. Owszem, wiedziałam, że ciągnie mnie w tym kierunku i że coraz bardziej zbliżam się do wprowadzenia go w życie na co dzień. Jednak jeśli obserwowaliście, być może, moje materiały o kolorowej szafie minimalistki na YouTube , w cyklu, w ramach którego zaprezentowałam całą swoją kapsułową garderobę na wszystkie pory roku, mogliście zauważyć, że wprawdzie mój styl i zestawy ubraniowe były już dość wyraziste i powtarzalne, trudno było by nazwać je uniformem.  Tak jednak się złożyło, że w międzyczasie zmieniłam tryb życia poprzez powrót do oprowadzania po Krakowie (już nie tylko po Wawelu, jak było parę lat temu), więc o wiele częściej wychodzę pracować poza dom. Oczywiście wymusiło to dostosowanie zawartości szafy i pewne jej uzupełnienia. A jednocześnie kilka ubrań z niej wywędrowało. Z powodu zużycia, ale też zmian