Wspominałam już parę razy, jak bardzo zmienił się mój stosunek do zakupów. Z czego bardzo się cieszę, chociaż mój bank pewnie się już nie cieszy, bo przestał na mnie zarabiać :)
Dawniej robiłam zakupy pod wpływem chwili, często na pocieszenie lub dla rozrywki, bez zastanowienia. Najważniejszym kryterium zakupu była dla mnie cena, dlatego uwielbiałam wszelkiego rodzaju promocje i przeceny. Wydawało mi się, że najfajniej jest, kiedy wychodzisz ze sklepu z naręczem toreb i pakunków, prawie jak w jakimś amerykańskim filmie. Rzadko zastanawiałam się nad kwestią jakości kupowanych rzeczy. Ważna była niska cena. Tłumaczyłam sobie, że nie warto kupować drogich rzeczy, skoro można mieć to samo (...!) za połowę, jedną trzecią czy jedną dziesiątą ceny.
Czy warto? Czy warto kupować byle jakie rzeczy, tylko dlatego, że są tanie? I wyrzucać je niedługo po zakupie, bez żalu, bo z łatwością można kupić kolejną tak samo byle jaką, ale tanią rzecz? Czy lepiej kupić tę, która będzie trzy razy droższa, ale zostanie z Tobą co najmniej trzy razy dłużej?
Według wszechobecnej filozofii konsumpcji, oczywiście lepszy jest wariant pierwszy. Ten drugi nie jest już tak popularny. Pamiętacie, ile rzeczy mieli Wasi dziadkowie? I jak oni traktowali swoje przedmioty, ubrania? Pamiętam, że mój Dziadek często powtarzał: co tanie, to drogie. Uważał, że nie warto kupować tanich rzeczy, bo one są nietrwałe. A dla niego nietrwałość była wadą. Po co kupować co dwa miesiące czajnik elektryczny za 20 złotych, jeśli można raz wydać 200 złotych i mieć go na parę lat (przerabiałam sama ten temat...).
Nie rozumiałam takiego podejścia, bo nie mieściło mi się w głowie, że można chodzić przez dwadzieścia lat w jednym płaszczu czy garniturze i nie czuć potrzeby zmiany... Zwykle chciałam, by moje ciuszki jak najszybciej się sprały, żeby mieć pretekst do ich zmiany, do kupienia czegoś nowego.
Jednak teraz, zmęczona ciągłym wyrzucaniem, coraz bardziej cenię sobie przedmioty, które są ze mną długo. Takie, do których mam czas się przywiązać. Te, które pomimo używania, prania, noszenia, przekładania wciąż mają się dobrze. Nabierają pewnej patyny, ale wciąż mają wszystkie elementy we właściwych miejscach, kolor prawie jak nowy i nie sypią się z nich różne drobiny.
Czy koniecznie produkty dobrej jakości i trwałe muszą być drogie? To nie jest takie proste... Czasem tak, ale nie zawsze. Bardzo często ceny wielu wyrobów są sztucznie zawyżane, każdy, kto pracuje w handlu, dobrze o tym wie. Można znaleźć „ukryte perły”, które kosztują niewiele, a jakości są doskonałej.
Świadomy konsument, zanim dokona zakupu, powinien najpierw zbadać dokładnie wszystkie możliwości, korzystając na przykład z Internetu, i szukać najlepszej jakości w korzystnej cenie. I pogodzić się z tym, że czasem za jakość trzeba zapłacić więcej.
Jeszcze jedna rzecz. Im mniej posiadam, tym bardziej zależy mi na tym, żeby to, co mam, było naprawdę świetne. Piękne, trwałe, funkcjonalne.
Czasem nie stać mnie na wymarzoną rzecz, której potrzebuję. Co robię? Dawniej kupiłabym jej tańszy odpowiednik, żeby mieć go już teraz. Taki kompromis. Nie mogę mieć tego, o czym marzę, ale mogę mieć coś prawie tak samo fajnego (prawie...). Teraz wolę zaczekać, aż będzie mnie stać na obiekt marzeń. Czasem to kwestia zaledwie miesiąca, czasem o wiele dłużej.
Nieważne, wolę zaczekać, mam już dosyć kompromisów. I tańszych zamienników. Wydawać by się mogło, że w ogólnym rozrachunku wychodzi na to samo, albo kupuje się tanio i często, albo drogo i rzadko. Z doświadczenia jednak już wiem, że ten drugi wariant w perspektywie czasowej jest bardziej oszczędny.
A przyjemność z posiadania małej ilości rzeczy, ale za to świetnej jakości, jest wielokrotnie większa...