Ostatni dzień roku, wszyscy robią podsumowania i postanowienia, to całkowicie naturalne. Dobrze jest od czasu do czasu popatrzeć na swoje życie i sprawdzić, w jakim punkcie drogi jesteśmy. Czytałam sobie dzisiaj wpis z początku stycznia tego roku. Takie były moje postanowienia:
„Moje postanowienia na Nowy Rok, poza kontynuacją wszystkich fajnych, pożytecznych i ciekawych działań, które podjęłam w roku 2009?
Oto i one:
1. Więcej spać (bo zdrowo i korzystnie dla cery).
2. Wykorzystywać zdobytą w zeszłym roku wiedzę i umiejętności, by doprowadzić cerę do perfekcji.
3. Ostatecznie wyrzeźbić sylwetkę i zrzucić kilka ostatnich kilogramów (przez Święta nie ćwiczyłam i ciutkę jednak ciaśniej w spodniach..., a tak się wymądrzałam na temat umiaru, hihi).
4. Zrealizować projekt Szafa Minimalistki (opiszę wkrótce, jak obiecałam).
5. Cieszyć się każdą chwilą życia.”
Co mi z tego wyszło? W zasadzie wszystko, ale najlepiej punkt 5 :)
Kładłam się spać o stałej porze, wstawałam wcześnie, ale i tak udaje mi się zwykle przespać około 7 godzin. Ideałem dla mnie byłoby osiem godzin snu, ale na razie to niewykonalne (chociaż mam pewien pomysł).
Co do cery i sylwetki: jest dobrze, mogłoby być jeszcze lepiej (wymagania rosną!). Ćwiczę nadal regularnie, cerze służy minimalizm kosmetyczny, jednak i w jednej, i w drugiej dziedzinie chciałabym przejść od stanu „jest dobrze” do stanu „jest super”. Nadal mam nad czym pracować.
Projekt Szafa Minimalistki w toku, pozbyłam się wszystkich ciuchów, które nie spełniały moich oczekiwań, teraz powoli uzupełniam garderobę w bardzo przemyślany sposób. Stawiam na jakość, nie na ilość, więc kupuję trwalsze rzeczy, co więcej kosztuje, dlatego zajmie to więcej czasu, nie jestem milionerką.
Najlepiej z całej listy wyszło mi cieszenie się każdą chwilą życia. Rok 2010 był szczególnie udany, pod każdym względem. Pełen pracy, sukcesów, spełnionych marzeń, radości, miłości, szczęścia. Bywały zmartwienia i stresy, ale w rozsądnych ilościach. Pozbyłam się wielu przedmiotów, ubrań, książek, wciąż upraszczałam swoje życie, za to stałam się bardziej świadoma siebie i swoich oczekiwań wobec siebie, świata i życia. Jaki będzie przyszły rok, 2011? Kto wie?
Nie chcę robić żadnych noworocznych postanowień. Mam sporo pomysłów i planów, ale nie chcę ograniczać się postanowieniami. Nie będę z góry zakładać, co osiągnę w przyszłym roku. Przecież rok 2010 przyniósł mi o wiele więcej, niż spodziewałam się w styczniu. Wystarczy mi, że wyznaczam sobie kierunki działania, że wiem, w którą stronę chcę podążać. Nie wiem jednak, co mnie czeka, co przyniesie mi los, nie mogę więc zakładać z góry, co mi się przydarzy. Być może nastąpi w moim życiu kilka dużych zmian, ale na razie za wcześnie jeszcze, by o tym pisać.
Pamiętacie ten cytat z filmu „Forrest Gump”? Moja mama zawsze mówiła: „Życie jest jak pudełko czekoladek. Nigdy nie wiesz, co ci się trafi. Nie wiem, na jakie czekoladki trafię w przyszłym roku.
Właściwie mam jedno postanowienie: wciąż pracować nad sobą i z każdą chwilą starać się być lepszym człowiekiem. Cała reszta to tylko szczegóły, nad którymi nie ma co zastanawiać się z wyprzedzeniem.
Życzę Wam żeby w Nowym Roku trafiały Wam się zawsze Wasze ulubione czekoladki :)!