Przejdź do głównej zawartości

Slow Festival, Chorzów

To jutro. Poniżej program festiwalu. Spotkanie z minimalistami w godz. 15:00 do 16:30, zamierzam być na miejscu już około południa. Do zobaczenia!


Program Slow Festivalu – 23 czerwca 2012 r.

Rosarium Parku Śląskiego

  1. Strefa Działań Manualnych:

12:00 – Otwarcie części warsztatowej festiwalu
12:00 - 13:00 Tworzenie maskotek pod kierunkiem Ilony Sajdak
13:00 – 14:00 Tworzenie biżuterii sutaszowej i sznurów koralikowych - Galeria Atomimo
13:00 - 14:00 Tworzenie mozaiki, papierowej wikliny, rzeźb z tkaniny, decoupage na
maskach weneckich - Pracownia Działań Twórczych,
14:00 – 15:00 Tworzenie makramy i origami - Mała Manufaktura
14:00 – 18:00 Animacje dla dzieci i rodzin - "ślimakowisko' - tworzenie ślimaków.

2. Strefa Animacji Ciała:

14:00 – 15:00 Pokaz Capoeira – Szkoła Capoeira Camangula z Katowic
15:00 – 16:00 Warsztaty Capoeira
15:00 – 18:00 Warsztaty Djembe

3. Strefa Bibu:

12:00 – 20:00 Vege Raj zorganizowany przez Kuchnię Artystyczną
12:00 – 17:00 Obszar Kontemplacji Sztuki – Waldemar Rudryk

4. Strefa Żółwia:

14:00 – 17:00 Performance Teatr Momo
14:00 – 18:00 Malowanie ślimaka – warsztaty plastyczne
12:00 – 18:00 Miasto Ogrodów
12:00 – 18:00 Regionalny Ośrodek Kultury
  1. Strefa Wolnych Myśli:
14:00 – 15:00 Prelekcja na temat „współczesnych oświeconych” dr Anna Gomóła
15:00 - 16:30 Spotkanie z minimalistami
17:00 – 18:00 Prelekcja poświęcona wartości zdjęć i pamiątek rodzinnych –
Stowarzyszenie Genius Loci
  1. Strefa Dźwięku:

13:30 – 15:00 Maja Olenderek Ensemble (Polska)

15:30 – 17:00 Beata Bocek (Czechy)

17:30 – 18:45 Kwartet Jorgi (Polska)

18:45 – 20:15 Mikromusic (Polska)
20:30 – 22:00 Zrni (Czechy)

Program Slow Day – 24.06.2012r.

Klub Katofonia, Katowice ul. Mariacka

17:00 - Prelekcja dr Anny Gomóły na temat "współczesnych oświeconych"         
17:50 - Spotkanie z minimalistami: Arek Recław, Orest Tabaka - pokaz slajdów
18:00 - Teatr Momo " Constans”
18:30 - koncert Beaty Bocek (Cz)                                                                  

Popularne posty z tego bloga

Ajka Minimalistka - kolejny rozdział

Zgodnie z zapowiedzią rozpoczynam kolejny rozdział. Prosty blog - czyli to miejsce, niestety nie odpowiada już moim potrzebom. To znaczy nie odpowiada mi ta platforma, na której go piszę, blogspot. Jej niedostosowanie do moich obecnych wymagań nie tłumaczy oczywiście rzadkiej publikacji tekstów w ostatnich latach, ale prawdą jest, że na pewno nie pomagało w pisaniu. Nie ma co jednak szukać wymówek czy wytłumaczeń.  Prosty blog pozostaje tutaj, nie znika. Wiem, że są wśród Was osoby, które wciąż lubią wracać do starych wpisów. Jednak od teraz nowe treści będę publikować w nowym miejscu, do którego serdecznie Was zapraszam. Moje nowe blogowe gospodarstwo nazywa się Ajka Minimalistka i znajdziecie go pod tym adresem . Będą się tam pojawiać nie tylko wpisy, ale również w osobnej zakładce można znaleźć wszystkie odcinki podcastu, który nagrywam od kilku miesięcy.  Zapraszam, do poczytania, posłuchania i zobaczenia! 

Memento vivere

Gdy w ostatnim wpisie dzieliłam się z Wami radością życia, w komentarzach słusznie zauważyliście, że takie podejście nie dla każdego jest oczywiste, proste, naturalne, wrodzone. Niektórzy muszą się go nauczyć czy też wyćwiczyć.  Czy można nauczyć się cieszyć z faktu, że oto widzimy narodziny nowego dnia, że dane nam jest przeżyć kolejną dobę? Sposobów na to jest wiele, myślę, że taka radość może przyjść na co najmniej dwa.  Pierwszy, dość brutalny i gwałtowny: przez doświadczenie własnej lub cudzej poważnej choroby, wypadku, otarcie się o śmierć lub utratę kogoś ważnego, bliskiego, kochanego, zachodzi proces uświadamiania sobie własnej śmiertelności, kruchości życia, jego ulotności, nieuchronności śmierci. Drugi: gdy ten sam proces następuje powoli, pod wpływem doświadczenia życiowego, upływu czasu, obserwacji świata i własnej refleksji.

Uniform minimalistki

Temat osobistego uniformu obracam w głowie już od kilku lat, co najmniej. Jednak jeszcze do niedawna nie czułam się gotowa na to, by ostatecznie zdefiniować go dla siebie. Owszem, wiedziałam, że ciągnie mnie w tym kierunku i że coraz bardziej zbliżam się do wprowadzenia go w życie na co dzień. Jednak jeśli obserwowaliście, być może, moje materiały o kolorowej szafie minimalistki na YouTube , w cyklu, w ramach którego zaprezentowałam całą swoją kapsułową garderobę na wszystkie pory roku, mogliście zauważyć, że wprawdzie mój styl i zestawy ubraniowe były już dość wyraziste i powtarzalne, trudno było by nazwać je uniformem.  Tak jednak się złożyło, że w międzyczasie zmieniłam tryb życia poprzez powrót do oprowadzania po Krakowie (już nie tylko po Wawelu, jak było parę lat temu), więc o wiele częściej wychodzę pracować poza dom. Oczywiście wymusiło to dostosowanie zawartości szafy i pewne jej uzupełnienia. A jednocześnie kilka ubrań z niej wywędrowało. Z powodu zużycia, ale też zmian