W marcu tego roku wyłączyłam opcję komentowania na blogu. Potrzebowałam tego, bardzo. Czasem trzeba zatkać uszy, zamknąć oczy, by móc sobie pomyśleć, nie słuchając głosów z zewnątrz. Za dużo się działo, bez komentarzy łatwiej było mi się skupić.
Dzięki tej decyzji mogłam nieco mentalnie odetchnąć, zastanowić się nad wieloma sprawami, pisać sobie spokojnie o tym, co mi w duszy grało, nie zastanawiając się nad ewentualnymi reakcjami odbiorców. I dobrze mi to zrobiło.
Kolejnym plusem tej sytuacji było parę przepięknych i poruszających maili, bardzo osobistych. Możliwe, że nie dostałabym ich, gdyby nadal można było komentować bezpośrednio pod tekstem.
Jednak brakuje mi dialogu z Wami. Odpoczęłam, poukładałam sobie w głowie to, co trzeba było poukładać. I nagle cicho się zrobiło. Za cicho. Nie ma z kim gadać...
Wraca więc opcja komentowania. Nie mogę obiecać, że zawsze będę szybko odpowiadać na komentarze, ale wiem, że i bez mojej interwencji bardzo ciekawe dyskusje toczyły się nie raz na Prostym blogu.
Być może nie będzie już chętnych do rozmów, zobaczymy.
Kolejne wpisy wkrótce, akurat mam dość pracowity okres teraz, ale kolejne tematy czekają.
Witaj:)
OdpowiedzUsuńMiałam przez jakiś czas podobnie, musiałam po prostu odpocząć od komentarzy i związanego z tym "dobrodziejstwa".
Czytałam i podglądałam:)
Ciekawa jestem czy znasz jakieś blogi minimalistów, którzy mają dzieci? Ciekawa jestem jak oni wdrażają w życie swoje zasady, bo wiadomo, że dzieci chcą, a i czasami potrzebują więcej. Może w przyszłości jakiś pościk na ten temat?
Serdeczne uściski:)
Czasami prostota jest na tyle ciekawa, że prostuje nasze życie. Pozwala skupić się na tym co naprawdę ważne ;)
UsuńWitaj :) Miło Cię widzieć.
OdpowiedzUsuńBlog Konrada może Cię zaciekawić, nie wiem, czy znasz:
http://wystarczy-mniej.blogspot.com/
Nie raz już zbierałam się do tego tematu, ale jako osoba bezdzietna boję się wypowiadać o sprawach, które znam tylko z teorii i obserwacji. Bo z tej pozycji łatwo się wymądrzać. Może jednak w końcu się odważę?
Dzięki za namiar na blog Konrada.
UsuńOdważ się i napisz jako obserwator, takie opinie są bardzo cenne.
A może kiedyś jak już nabędziesz praktyki złapiesz się za głowę i pomyślisz "Boże, co ja nawypisywałam";)))
Pani la Mome, skoro tak twierdzisz, może zaryzykuję? Praktyki raczej nie nabędę, ale zawsze mogę się powymądrzać ;-)
UsuńWitaj Ajko,fajnie , że można coś napisać ...chciałam przekazać, że czytam od dawna ,kiedy natrafiłam na bloga dał mi sporo do myślenia ...nad sobą , tym co kupuję i ile kasy poszło...niepotrzebnie. Byłam w Chorzowie w parku , miło było Was posłuchać :) teraz jak czegoś mi się zachce ...mam Cię przed oczami i pytam się czy naprawde tego potrzebuję...działa !!!! pozdrawiam z Chorzowa:)
OdpowiedzUsuńLusija, bardzo mi miło. Cieszę się, że mój przykład może się przydać, tak jak kiedyś mi posłużył przykład innych. Pozdrawiam :)
UsuńSzczerze powiem, że jakoś rzadziej tu zaglądałem jak nie było opcji komentowania. Oprócz jakiegoś subiektywnego poglądu na jakiś temat dobrze jest też zobaczyć rozszerzenie tematu (zobiektywizowanie) w postaci dyskusji.
OdpowiedzUsuńMasz rację, brak komentarzy oznacza tylko jeden punkt widzenia. Jednak jak napisałam w poście, potrzebowałam trochę ciszy. Dobrze mieć porównanie, wiedzieć, jak pisze się z komentarzami i bez nich.
UsuńBardzo się cieszę, że przywróciłaś komentarze. Blogi bez nich są jakieś takie... zimne? bezludne?
OdpowiedzUsuńBez życia? :)Bezosobowe? Tak, trochę tak. Ale nadal uważam, że komentarze w blogu nie są obowiązkowe, mogą być cenne, ale nie zawsze są konieczne. Na pewno ożywiają i wzbogacają blog. Czasem rozweselają.
UsuńSwietnie, że znów mozna komentować :-)
OdpowiedzUsuńLenko, witaj znowu, Maksymalistko :)
UsuńRyfka kiedyś napisała, że dzięki komentarzom blog żyje. Cieszę się :)/
OdpowiedzUsuńA to ja się bardzo cieszę! Pozdrowienia serdeczne :)
OdpowiedzUsuńCieszę się, że będzie można komentować. Dla mnie każdy głos z drugiej strony jest cenny, przynosi nowe punkty widzenia i tworzy nić porozumienia. Przy okazji buduje środowisko minimalistów i wzajemne zaufanie...
OdpowiedzUsuńZaglądam od pewnego czasu, ciekawie jednak jak już ktoś wcześniej wspomniał - surowo, teraz będę mogła wyrazić swoje zdanie i swój punkt widzenia, cieszę się :)
OdpowiedzUsuń