Przejdź do głównej zawartości

Bez choinki i bez karpia

Właściwie mogłoby nie być choinki. Ozdób, zapachów, aromatów. Tradycyjnych potraw, barszczu, uszek, pierogów, grzybów w różnej postaci, pierogów, karpia, słodyczy. 

Prezentów też mogłoby nie być. Ani małych, ani dużych. 

Dla mnie święta są czasem miłości. Bycia blisko z tymi, z którymi na co dzień też jestem blisko. I fizycznie, i emocjonalnie.  

Bez nich nie byłoby Świąt. Bez ludzi, których kocham, lubię, cenię. I żadne dekoracje i wykwintne potrawy nie mogłyby tego zmienić. Nawet najbogatsza choinka, najwspanialsze prezenty.

Nie, nie rezygnuję z choinki, wigilijnej kolacji i całej reszty świątecznych atrakcji. Nie są konieczne, ale dodają Świętom uroku, atmosfery, kolorytu. 

Wy, moi Czytelnicy i Czytelniczki, też jesteście częścią mojego świata - czasem wirtualnie, coraz częściej spotykam Was w tzw. realu. Nasze relacje ulegają dewirtualizacji, o której pisze Konrad w tym poruszającym wpisie. 

Dziękuję więc Wam za to, że wiernie tu zaglądacie, czytacie, komentujecie, wspieracie mnie serdecznymi i mądrymi słowami. I życzę Wam wspaniałych Świąt, pełnych radości, bliskości i miłości. Bo więcej przecież nie trzeba!



Komentarze

  1. Oludzie24 grudnia 2012 16:18

    Wesołych Świąt :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Aurora24 grudnia 2012 21:02

    Jak miło, że ktoś przypomina o tym, co najważniejsze :)

    OdpowiedzUsuń
  3. plusultra24 grudnia 2012 22:04

    Wesołych Świąt :) Te dodatki takie jak choinka pojawią się u nas wraz z dzieckiem... póki co świąteczna atmosfera panuje w naszych rodzinnych domach bo tam spedzamy święta;)

    OdpowiedzUsuń
  4. sowa_nie_sowa24 grudnia 2012 22:08

    Dla Ciebie też:)
    Trochę odświętności potrzeba, bo czy wiedzielibyśmy, że są święta...?;)

    OdpowiedzUsuń
  5. Ela Kot24 grudnia 2012 22:30

    Wzajemnie:) popieram Twoje poglądy w prawie 100% :)
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  6. Ela Kot24 grudnia 2012 22:31

    Wzajemnie:) popieram Twoje poglądy w prawie 100% :)
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  7. Smok25 grudnia 2012 15:30

    Wesołych Świąt!

    OdpowiedzUsuń
  8. Takowa25 grudnia 2012 20:39

    Z okazji Świąt Bożego Narodzenia życzę Ci wielu chwil wypoczynku i wyciszenia. Prawdziwej radości, rodzinnego ciepła i serdecznych gości.

    OdpowiedzUsuń
  9. Ajka27 grudnia 2012 09:54

    Dziękuję Wam wszystkim bardzo serdecznie za życzenia i ciepłe słowa!

    OdpowiedzUsuń
  10. Verónica28 grudnia 2012 09:12

    bez choinki żyjemy od lat, ale bez kutii nie ma szans. :D

    w tym roku miało być (w końcu) bez prezentów,
    poza drobiazgami dla dzieciorów, ale niestety mikołaj postawił na swoim ;-) i skończyło się jednak na drobnych drobiazgach.

    no ale zgadzam się w 100%: najważniejsza jest obecność.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Dziękuję za pozostawienie komentarza. Jeśli chcesz, możesz skontaktować się ze mną bezpośrednio, pisząc na adres ajka@prostyblog.com

Popularne posty z tego bloga

Sprzątanie zaczyna się w głowie

Nie jestem odkrywcza, twierdząc, że sprzątanie zaczyna się w głowie. Jak wiele innych procesów. Odchudzanie, wypoczywanie, zmiany.

Zacznijmy od jego postrzegania. Często przedstawia się sprzątanie jako czynności nielubiane i nużące. Niektórzy wręcz nim pogardzają i uważają za zajęcie niegodne. To chyba spuścizna czasów, gdy porządki były domeną kobiet oraz osób ubogich lub nisko urodzonych. Nadal zdarza się, że nie szanuje się osób, które zajmują się sprzątaniem zawodowo. Znam osobę, która zatrudnia panią do sprzątania domu wcale nie dlatego, że nie ma czasu, siły czy możliwości, ale dlatego właśnie, że uważa to zajęcie za poniżające, niegodne. 


Wielu ludzi nie lubi sprzątać, bo to ich zdaniem strata czasu, syzyfowa praca, którą trzeba zaczynać od nowa, gdy tylko się skończy. Jednak naturalnym jest, że próbuje się unikać tego,  czego się nie lubi. Opóźnia, robi byle jak, byle było. Szuka wymówek, by usprawiedliwić to, że znów miało się coś innego do zrobienia. 
Czym to grozi?  Tym, że …
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Moje pierwsze 500+ i prezent dla czytelników

W listopadzie 2009 r. powstał pierwszy wpis na blogu, który wówczas nazwałam Minimalistka (w serwisie blox). Nosił tytuł Trudne początkii zaczynał się tak: Tytuł blogu jest nieco na wyrost. Nie jestem minimalistką. Może kiedyś będę. Staram się ograniczać liczbę posiadanych rzeczy, upraszczać swoje życie i otaczającą mnie przestrzeń, uczę się świadomie kupować. Dążę do wyeliminowania tego, co zbędne. Walczę z tendencją do gromadzenia przedmiotów i kupowania wciąż nowych rzeczy.  Minęło nieco ponad 8 lat i w tym czasie napisałam w sumie 500 wpisów, łącznie z dzisiejszym.
Gdy zaczynałam, nie miałam najmniejszego pojęcia, dokąd mnie to zaprowadzi. Czułam potrzebę dzielenia się swoim doświadczeniem, wrażeniami z przygody, jaką okazało się stosowanie minimalizmu w praktyce. Z czasem blog stał się zapisem różnych moich przeżyć i przemyśleń, a także relacją z procesu zmian w wielu dziedzinach życia.
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

DDTVN, Dojrzewalnia Liderek i trudny powrót do codzienności

Trudno jest mi wrócić do normalnego rytmu pisania i nagrywania. Nie mogę się przemóc, by znów pisać o zwykłych, codziennych sprawach. 
Zawsze wydawało mi się, że w żałobie po stracie jednej z najbliższych osób będę przede wszystkim płakać. A tymczasem rzadko mam na to ochotę. Smutek dotyka mnie w zupełnie inny sposób. Siedzi gdzieś głęboko i nieszczególnie mam ochotę go uwalniać. Nastrój faluje, czasem więcej we mnie gniewu na to, że Taty już nie ma, czasem więcej czułości i wdzięczności za to, że był z nami tak długo, ile było to możliwe. 
Blog i kanał na YouTube chwilowo zeszły na dalszy plan, bo moje serce i myśli są teraz gdzie indziej. Są inne ważne sprawy do załatwienia i uporządkowania, część dotyczy przeszłości, część jest istotna dla przyszłości niektórych osób z naszej rodziny, skupiam się więc na tych formalnościach, spotkaniach i załatwianiach. 
Wiem, że z czasem będę czuła coraz silniejszą potrzebę komunikowania się z Wami, czytelnikami i widzami. Z czasem też łatwiej bę…
Prześlij komentarz
Czytaj więcej