Przejdź do głównej zawartości

Zgoda na bylejakość

Bylejakość mnie wkurza. 

W pierwszej kolejności ta materialna, dotykalna. Sprzęty rozpadające się przy pierwszym użyciu, ubrania z dziurami już w sklepie, krzywo uszyte, niedbale zaprojektowane, jeszcze bardziej niestarannie wykonane.

Bylejakość myślenia, widoczna na każdym kroku. Polityków, którzy decyzje podejmują między lansowaniem się na tweeterze i FB a kolejnym bizneslanczem. Na szybko, na odwal się, byle jakoś było. Byle do wyborów. Urzędników z klapkami na oczach. Lekarzy, odhaczających kolejnych pacjentów z listy, następny proszę.

Bylejakość języka, bełkotliwa wymowa, błędy uważane za normę. Tylko nudziarze dbają o poprawność i interpunkcję.

Bylejakość relacji, które zaledwie się podtrzymuje. Komu by się chciało dawać z siebie więcej? Coraz częściej ograniczają się one do esemesa dwa razy do roku, na Boże Narodzenie i na Wielkanoc. Albo zdawkowe a co tam u was słychać? Odpowiedzi nikt nie słucha. 

Bylejakość jedzenia, bylejakość doznań. Ma być dużo, mocno, głośno, nie musi być dobrze, zdrowo, porządnie i jak trzeba.

W moim mikroświecie nie ma zgody na bylejakość. Cokolwiek robię, robię najlepiej jak potrafię. Z całej siły, z pełnym przekonaniem. 

Gdybym miała żyć byle jak, wolałabym nie istnieć wcale. 

Popularne posty z tego bloga

Memento vivere

Gdy w ostatnim wpisie dzieliłam się z Wami radością życia, w komentarzach słusznie zauważyliście, że takie podejście nie dla każdego jest oczywiste, proste, naturalne, wrodzone. Niektórzy muszą się go nauczyć czy też wyćwiczyć.  Czy można nauczyć się cieszyć z faktu, że oto widzimy narodziny nowego dnia, że dane nam jest przeżyć kolejną dobę? Sposobów na to jest wiele, myślę, że taka radość może przyjść na co najmniej dwa.  Pierwszy, dość brutalny i gwałtowny: przez doświadczenie własnej lub cudzej poważnej choroby, wypadku, otarcie się o śmierć lub utratę kogoś ważnego, bliskiego, kochanego, zachodzi proces uświadamiania sobie własnej śmiertelności, kruchości życia, jego ulotności, nieuchronności śmierci. Drugi: gdy ten sam proces następuje powoli, pod wpływem doświadczenia życiowego, upływu czasu, obserwacji świata i własnej refleksji.
Czytaj więcej

Ajka Minimalistka - kolejny rozdział

Zgodnie z zapowiedzią rozpoczynam kolejny rozdział. Prosty blog - czyli to miejsce, niestety nie odpowiada już moim potrzebom. To znaczy nie odpowiada mi ta platforma, na której go piszę, blogspot. Jej niedostosowanie do moich obecnych wymagań nie tłumaczy oczywiście rzadkiej publikacji tekstów w ostatnich latach, ale prawdą jest, że na pewno nie pomagało w pisaniu. Nie ma co jednak szukać wymówek czy wytłumaczeń.  Prosty blog pozostaje tutaj, nie znika. Wiem, że są wśród Was osoby, które wciąż lubią wracać do starych wpisów. Jednak od teraz nowe treści będę publikować w nowym miejscu, do którego serdecznie Was zapraszam. Moje nowe blogowe gospodarstwo nazywa się Ajka Minimalistka i znajdziecie go pod tym adresem . Będą się tam pojawiać nie tylko wpisy, ale również w osobnej zakładce można znaleźć wszystkie odcinki podcastu, który nagrywam od kilku miesięcy.  Zapraszam, do poczytania, posłuchania i zobaczenia! 
Czytaj więcej

Uniform minimalistki

Temat osobistego uniformu obracam w głowie już od kilku lat, co najmniej. Jednak jeszcze do niedawna nie czułam się gotowa na to, by ostatecznie zdefiniować go dla siebie. Owszem, wiedziałam, że ciągnie mnie w tym kierunku i że coraz bardziej zbliżam się do wprowadzenia go w życie na co dzień. Jednak jeśli obserwowaliście, być może, moje materiały o kolorowej szafie minimalistki na YouTube , w cyklu, w ramach którego zaprezentowałam całą swoją kapsułową garderobę na wszystkie pory roku, mogliście zauważyć, że wprawdzie mój styl i zestawy ubraniowe były już dość wyraziste i powtarzalne, trudno było by nazwać je uniformem.  Tak jednak się złożyło, że w międzyczasie zmieniłam tryb życia poprzez powrót do oprowadzania po Krakowie (już nie tylko po Wawelu, jak było parę lat temu), więc o wiele częściej wychodzę pracować poza dom. Oczywiście wymusiło to dostosowanie zawartości szafy i pewne jej uzupełnienia. A jednocześnie kilka ubrań z niej wywędrowało. Z powodu zużycia, ale też zmian
Czytaj więcej