Nie jestem odkrywcza, twierdząc, że sprzątanie zaczyna się w głowie. Jak wiele innych procesów. Odchudzanie, wypoczywanie, zmiany.
Zacznijmy od jego postrzegania. Często przedstawia się sprzątanie jako czynności nielubiane i nużące. Niektórzy wręcz nim pogardzają i uważają za zajęcie niegodne. To chyba spuścizna czasów, gdy porządki były domeną kobiet oraz osób ubogich lub nisko urodzonych. Nadal zdarza się, że nie szanuje się osób, które zajmują się sprzątaniem zawodowo. Znam osobę, która zatrudnia panią do sprzątania domu wcale nie dlatego, że nie ma czasu, siły czy możliwości, ale dlatego właśnie, że uważa to zajęcie za poniżające, niegodne.
Wielu ludzi nie lubi sprzątać, bo to ich zdaniem strata czasu, syzyfowa praca, którą trzeba zaczynać od nowa, gdy tylko się skończy. Jednak naturalnym jest, że próbuje się unikać tego, czego się nie lubi. Opóźnia, robi byle jak, byle było. Szuka wymówek, by usprawiedliwić to, że znów miało się coś innego do zrobienia.
Czym to grozi? Tym, że …
Dzięki, że polecasz "W drodze". Miałam to zrobić. Super.
OdpowiedzUsuńJeśli ktoś ma Kindla może to czasopismo również kupić lub zaprenumerować ze strony Amazon albo nabyć ten nr za darmo w ramach 30-to dniowej bezpłatnej próby. Do bezpłatnej próby potrzebna jest połączona karta kredytowa na koncie i potem trzeba się "wypisać."
OdpowiedzUsuńFajny blog . Zapraszam do mnie http://jatyonimojecalezycie.blogspot.com/
OdpowiedzUsuń