Podobno dzisiaj jest najbardziej depresyjny dzień roku, trzeci poniedziałek stycznia, zwany Blue Monday. Może i tak, ale ja nie przyłączę się do grona przybitych. Humor mi dopisuje, bo mogę z Wami podzielić się bardzo dobrą z mojego punktu widzenia wiadomością.
Przebąkiwałam co nieco w grudniu, że myślę o napisaniu drugiej książki. Pierwsza miała być wprowadzeniem do minimalizmu i oswojeniem tematu, odczarowaniem i rozprawieniem się ze stereotypami, które zdążyły już powstać w związku z nim. Pisałam ją dla czytelnika, który albo nie wie, czym jest minimalizm, albo ma o nim niejasne lub może nawet fałszywe wyobrażenie. Już kończąc ją, miałam poczucie, że nie jest to ostatnie słowo, które mogłabym napisać o prostym życiu i o zastosowaniach minimalizmu w różnych dziedzinach. Nie sposób zamknąć tyle doświadczeń w jednym tomie. Chciałam móc napisać też pozycję skierowaną do osób, które wiedzą coś więcej i są nadal zainteresowane pogłębianiem tej wiedzy.
Mogę wreszcie oficjalnie potwierdzić, że kontynuacja Minimalizmu po polsku pisze się i zostanie opublikowana.
Za wcześnie jeszcze na podawanie terminu i konkretów. Cieszę się, że będę mogła skorzystać z wiedzy i umiejętności związanych z samym warsztatem pisarskim, które udało się zdobyć przy pisaniu debiutu. Z jednej strony będzie łatwiej pod wieloma względami, z drugiej wyzwanie nadal duże - nie będę przecież chciała powtarzać myśli i spostrzeżeń już przedstawionych wcześniej.
Wiem również, że rozsądnym będzie nie upierać się przy założeniu publikowania trzech wpisów tygodniowo na blogu. Pisanie książki jest procesem bardzo wymagającym i absorbującym, a przecież poza tym będę nadal prowadzić normalne życie rodzinne. I pracować zawodowo, bowiem wbrew powszechnym wyobrażeniom ciężko by było wyżyć z samego pisania. Książek raczej nie pisze się dla pieniędzy.
Częstotliwość dwóch wpisów wydaje mi się całkiem przyzwoita i wykonalna. Myślę, że najlepsze będą poniedziałki i czwartki, taki rozkład pasuje do harmonogramu moich różnych zajęć. Zobaczymy, jak będzie w praktyce.
Sporo pracy przede mną, ale cieszę się na tę perspektywę. I miło mi, że mogłam się z Wami podzielić tą osobistą radością. Tym bardziej, że często zgłaszaliście mi życzenie, abym nadal pisała, bo chcecie przeczytać kolejne moje książki. Robi się więc, zgodnie z życzeniami!