Przejdź do głównej zawartości

Zawracanie głowy

Od czasu, gdy zmieniłam fryzurę, nie raz zdarza mi się myśleć o tym, na jakie czynności szkoda mi czasu, a na jakie zupełnie nie. To w ujęciu ogólnym temat na osobny wpis, ale dzisiaj ograniczę się tylko do kwestii związanych z wyglądem (garderobą, fryzurą, dbaniem o siebie). 

Uważam estetyczny i schludny wygląd za bardzo istotną sprawę. W końcu nie raz jesteśmy oceniani błyskawicznie wyłącznie na podstawie pierwszego wrażenia. Człowiek powinien czuć się dobrze w swojej skórze, wygląd nie powinien w niczym przeszkadzać. Ideałem byłoby, aby nie musieć zastanawiać się nad tym, jak się wygląda, od momentu porannych ablucji i ubrania się do wieczornego przygotowania do spania, pomijając kontrolny rzut oka do lustra przy okazji wizyt w toalecie. 

Coraz bardziej jasne staje się dla mnie samej, dlaczego zależy mi na prostej i spójnej, dobrze skomponowanej garderobie oraz na nieskomplikowanym, ale skutecznym programie pielęgnacji cery i włosów. Po prostu szkoda mi życia na zajmowanie się głupstwami. Owszem, chcę czuć się dobrze sama ze sobą, ale nie chcę poświęcać na dobieranie stroju czy zabiegi urodowo-higieniczne więcej czasu, niż to konieczne. Zawsze to wiedziałam, ale z czasem nabieram jeszcze mocniejszego przekonania. 

Właśnie owo obcięcie włosów i wynikająca z niego konieczność układania fryzury było takim przypomnieniem, jak bardzo nie lubię spędzać przed lustrem i w łazience czasu, który wolałabym wykorzystać w inny sposób. Na przykład dłużej pospać, bo sen zdecydowanie sprzyja urodzie, zdrowiu i dobremu samopoczuciu. Wolę zrobić coś pożytecznego albo przyjemnego. 

Oczywiście można by się zaniedbać. Ale to abnegacja, która nigdy nie była moim ideałem. Dlatego wolę mieć fryzury niewymagające zachodu, używać tylko kosmetyków, które działają i służą mojej skórze, dobrze się odżywiać, dbać o higienę życia, zdrowy sen, unikać stresów. W szafie mieć porządek i zawsze wiedzieć, co chcę i mogę na siebie włożyć. Przeganiam te ostatnie kilka niepożądanych kilogramów, bo prosty i skromny strój najlepiej wygląda na szczupłej sylwetce. 

Tak, jak lubię - prosto i skromnie (źródło: Pinterest)
Lubię, gdy przygotowanie do wyjścia z domu zajmuje mi tylko kilkanaście minut. Szybkie zestawienie garderoby, skromny makijaż, przeczesanie włosów. Tylko uroczyste okazje czy wieczorne wyjścia w celach towarzyskich uzasadniają większe ceregiele, ale i wtedy nie robię wiele więcej ponad codzienny standard. Mocniej podkreślam oczy, i tyle. 

A włosy jednak z powrotem zapuszczę. 

Komentarze

Prześlij komentarz

Dziękuję za pozostawienie komentarza. Jeśli chcesz, możesz skontaktować się ze mną bezpośrednio, pisząc na adres ajka@prostyblog.com

Popularne posty z tego bloga

DDTVN, Dojrzewalnia Liderek i trudny powrót do codzienności

Trudno jest mi wrócić do normalnego rytmu pisania i nagrywania. Nie mogę się przemóc, by znów pisać o zwykłych, codziennych sprawach. 
Zawsze wydawało mi się, że w żałobie po stracie jednej z najbliższych osób będę przede wszystkim płakać. A tymczasem rzadko mam na to ochotę. Smutek dotyka mnie w zupełnie inny sposób. Siedzi gdzieś głęboko i nieszczególnie mam ochotę go uwalniać. Nastrój faluje, czasem więcej we mnie gniewu na to, że Taty już nie ma, czasem więcej czułości i wdzięczności za to, że był z nami tak długo, ile było to możliwe. 
Blog i kanał na YouTube chwilowo zeszły na dalszy plan, bo moje serce i myśli są teraz gdzie indziej. Są inne ważne sprawy do załatwienia i uporządkowania, część dotyczy przeszłości, część jest istotna dla przyszłości niektórych osób z naszej rodziny, skupiam się więc na tych formalnościach, spotkaniach i załatwianiach. 
Wiem, że z czasem będę czuła coraz silniejszą potrzebę komunikowania się z Wami, czytelnikami i widzami. Z czasem też łatwiej bę…
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Kolorowa szafa minimalistki - także na wakacjach

Ostatni wpis z połowy czerwca. Aż trudno uwierzyć. Jednak to prawda. Nie chcę Was zamęczać tłumaczeniami, dlaczego tak długo milczałam. Niedługo minie pół roku od śmierci Taty. Ostatnie miesiące wbrew pozorom były nie tylko czasem smutku, ale przede wszystkim czasem ważnych zmian w życiu naszej rodziny, częściowo wymuszonych przez odejście Taty, a częściowo przez nią sprowokowanych (?), a może tylko przyspieszonych. Kilka z tych zmian jest naprawdę pozytywnych, dotyczą głównie życia mojej Siostry. W skrócie napiszę tylko, dla tych z Was, którzy zawsze trzymali za nią kciuki (wiecie, że Ula jest osobą niesłyszącą), że Sister zmieniła pracę i na razie jest bardzo zadowolona. A my cieszymy się, że jest doceniana i że ma szanse na rozwój i lepszą jakość życia.
Bałam się, że nie będę umiała już pisać tutaj. Jednak z tym jest chyba jak z jazdą na rowerze. Wystarczy usiąść i zacząć, a reszta idzie już sama...
Oprócz tego, że dużo działo się różnych rzeczy, które wymagały mojej uwagi czy wsp…
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Bez Taty. Pocieszenie.

Minęło trzy tygodnie od śmierci Taty. Przez ten czas nie myślałam nawet o blogowaniu, oprócz krótkiego komunikatu opublikowanego tutaj, zamieściłam jedynie materiał na kanale YT, by również widzom wyjaśnić moje czasowe zniknięcie. 
Tata zmarł nagle i niespodziewanie, na rozległy zawał serca. Źle się poczuł i pogotowie zabrało go bardzo szybko do szpitala, ale nie udało się go odratować. Gdy nas do niego wpuszczono, żegnaliśmy się jedynie z ciałem, za które jeszcze oddychała maszyna, ale życia już w nim nie było. 
Te pierwsze dni były bardzo trudne, bo nie mogliśmy uwierzyć w to, co się stało. Tak to już jest ze śmiercią, nie da się na nią przygotować. Tata miał problemy z sercem od dawna, ale był pod stałą kontrolą kardiologa, wydawało się, że wszystko jest w porządku. Do ostatniej chwili był aktywny, pełen energii i humoru. Tym większym zaskoczeniem było jego odejście.
W kolejnych wpisach wrócę do zapowiadanych tematów, ale pozwólcie, że dzisiaj jeszcze podzielę się z Wami tym, co m…
Prześlij komentarz
Czytaj więcej