Ostatnio od kilku osób usłyszałam podobny komunikat: że potrzebują nie tyle posprzątać swoje otoczenie, ale zrobić porządek w swojej głowie. Koleżanka stwierdziła na przykład, że panuje w niej hałas, chaos i niezrozumiały pośpiech.
Myślę, że wiele jest możliwych metod na takie sprzątanie. Na pewno skuteczną jest medytacja - o tym opowiadała mi inna koleżanka, jak medytując, pozbywa się niepotrzebnych myśli, starych uprzedzeń, całego tego męczącego balastu.
Mi bardzo pomaga pisanie, bo wymaga ułożenia sobie myśli, szukania powiązań, ciągów logicznych, przyczyn problemów i uzasadnień wyborów.
Jednak moją ulubioną metodą jest porządkowanie otoczenia. Przez ostatnie lata, pozbywając się zbędnych przedmiotów i chaosu z mieszkania, uporałam się również z bałaganem umysłowym. Selekcja, segregowanie, układanie skłaniały do refleksji i pracy nad sobą.
Nadal gdy potrzebuję przemyśleć jakieś zagadnienie albo mam jakieś poważne zadanie umysłowe, najpierw sprzątam. W szafie z ubraniami albo w papierach. Myję okna. Odkurzam. W posprzątanym i przewietrzonym mieszkaniu lepiej mi się myśli. O wiele łatwiej się skupić. Nie irytują mnie żadne pyłki, nie rozpraszają przedmioty nie na swoim miejscu. Umysł dostraja się do otoczenia, wycisza i zajmuje tym, czym powinien, zamiast nieustannie skanować bałagan.
Macie jakieś ulubione sposoby robienia porządków w głowie?
 |
| Źródło zdjęcia |
P.S. Mam dla Was dwie wiadomości:
1. Powstało forum dla miłośników minimalizmu i dobrowolnej prostoty powiązane ze znanym Wam zapewne agregatem blogów Pod Cytatem, znajdziecie go tutaj.
2. Na poświęconym tematyce harmonijnego i spokojnego życia portalu Povoli.pl możecie przeczytać rozmowę ze mną, tutaj.