Z wielkim zaciekawieniem przyglądam się na bieżąco wynikom ankiety poświęconej Waszym ulubionym tematom wpisów na blogu. Przyznaję, że mnie zaskoczyły. Nie spodziewałam się, że pierwsze miejsce z tak dużą przewagą zajmie temat „Porządkowanie, pozbywanie się przedmiotów”, a za nim uplasuje się „Oszczędzanie”. Wydawało mi się, że są to kwestie już do bólu przegadane na wszystkie strony, nie tylko na tym blogu, tak wiele jest przecież poradników czy wpisów w internecie, artykułów prasowych.
Rozmawiałam o tym z kilkoma osobami, napisała do mnie też jedna czytelniczek, że „potrzebuje porządnego kopa, bo wolno jej idzie to porządkowanie”. Z tych rozmów wynikło, że chociaż wiele napisano i powiedziano na wspomniane tematy, brakuje chyba takiego głębszego przeanalizowania psychicznych i emocjonalnych uwarunkowań tych procesów, podpowiedzi, jak radzić sobie z blokadami, zahamowaniami czy lękami. Wiele mówi się o tym, co trzeba zrobić (pozbyć się nadmiaru, zaprowadzić porządek, mniej kupować), ale mniej uwagi poświęca temu, co jednocześnie musi zmienić się w naszym sposobie myślenia, aby procesy te przychodziły w sposób niewymuszony.
 |
| Źródło zdjęcia |
Zastanawiam się, co mogłoby być tym „kopem”, którego potrzebujecie. Co Was blokuje, gdzie utknęliście w procesie porządkowania swojej przestrzeni/życia? Czy macie problemy z racjonalnymi zakupami? Z pozbywaniem się rzeczy? Ze znalezieniem czasu i energii do porządkowania lub segregacji? Z sentymentami i pozbywaniem się pamiątek? Zarządzaniem finansami? Wydaje mi się, że większość osób, które tu zaglądają, sympatyzuje z koncepcjami minimalizmu/prostoty/slow life i mniej lub bardziej chciałaby je wdrażać w życie, ale czasem w ogólnym życiowym zabieganiu i zamieszaniu gdzieś się gubi i potrzebuje impulsu lub propozycji innego spojrzenia na swoje problemy. Jeśli znajdziecie czas, napiszcie mi proszę w komentarzach, dlaczego potrzebujecie wciąż czytać o porządkowaniu, pozbywaniu się i oszczędzaniu. Jakie są Wasze konkretne problemy, pytania, na które nie możecie znaleźć odpowiedzi. Z czym (i ewentualnie dlaczego) nie możecie sobie poradzić. Odniosę się do nich w przyszłych wpisach, ale nie ukrywam, że na pewno znajdą swoje miejsce także w książce.
Jeśli ktoś woli bardziej prywatną drogę komunikacji, znacie mój adres e-mailowy: ajka@prostyblog.com
I jeszcze raz dziękuję za Wasze zaangażowanie i współpracę!