Stali czytelnicy bloga wiedzą, że nie prowadzę go z regularnością tykania szwajcarskiego zegarka. Owszem, staram się utrzymywać średnie tempo jednego wpisu na tydzień, ale bywa, że nagle znikam i nie ma mnie, czasem nawet przez kilka tygodni. Zwykle mam ku temu konkretne powody, jak i teraz. Od sześciu lat pracuję na własny rachunek. Na początku zdarzało mi się źle rozplanować pracę albo wziąć za dużo zleceń i musiałam pracować po nocach lub w weekendy, by zdążyć odesłać tłumaczenie na czas. W miarę nabywania doświadczenia, nauki asertywności i umiejętności szacowania, ile czasu potrzebuję na dane zlecenie, takie sytuacje zdarzały się coraz rzadziej. Teraz dochodzi do nich wyjątkowo, gdy tekst okaże się jednak trudniejszy niż wydawało się początkowo lub w przypadku awarii czy wydarzeń losowych. Z założenia nie pracuję już w weekendy, czasem robię sobie też dzień wolny w tygodniu, w niektóre dni pracuję krócej. Zwykle pracuję od poniedziałku do piątku w normalnych godzinach
Po słonecznej stronie życia